Recenzja "Kosogłos" - Suzame Collins

KOSOGŁOS

Autor: Suzame Collins
Wydawnictwo: Media rodzine
Gatunek: Młodzieżowa/Science-fiction/Akcja
Trylogia: Igrzyska Śmierci #3
Liczba stron: 376
Ocena: ★★★★★★

"Katniss Everdeen wraz z matką i siostrą mieszka w Trzynastce - legendarnym podziemnym dystrykcie, który wbrew kłamliwej propagandzie Kapitolu przetrwał, a co więcej, szykuje się do rozprawy z dyktatorską władzą.
Katniss mimo początkowej niechęci, wykończona psychicznie i fizycznie ciężkimi przeżyciami na arenie, zgadza się zostać Kosogłosem - symbolem oporu przeciw kapitolińskiemu tyranowi. "

Wciągu czytania książki nie wiedziałem co się ze mną dzieje. Po mrożącej krwi "W pierścieniu ognia" sięgnąłem po ostatnią książkę z trylogii "Igrzyska śmierci", mogę powiedzieć że to były niezapomniane chwile. Te emocje, wzruszenia, nerwy to co znajdziecie w książce.
Szczerze najlepsza z trylogii. Jak w pozostałych częściach na okładce jest przepiękny, uwolniony kosogłos.

Suzanne Collins podjęła się rzeczy trudnej – w trzech tomach stworzyć świat, a potem rozwikłać jego największe problemy. I choć tom drugi jej cyklu wskazywał na to, że może być z tym poważny problem, część trzecia radzi sobie znakomicie. Tak, to już naprawdę koniec „Igrzysk śmierci”.

Katniss zwyciężczyni "74 Głodowych Igrzysk", a także uczestniczka " Ćwierćwiecza Poskromienia", zostaje porwana do trzynastego dystryktu, gdzie dochodzi do siebie. Przeciwstawia się  propagandom Kapitolu, staje się symbolem rebelii, kosogłose. Za każdy jeden krok dziewczyny, setki ludzi umiera z jej winy, nie obwiniajmy ją o to, ona to robi dla wolność. Spokojne życie i sielanka na słońcu w Kopitolu się skończyła, teraz to rebelia, dyktuje swoje prawa, lecz Kapitol niczym uzbrojona forteca, nie da się tak szybko pokonać, próbuje wytrwać do końca i posuwa się za daleko.

Książka nie przypomina niczym poprzednich dwóch tomów, jest o wiele na wyższym poziomie, by ją przeczytać trzeba mieć silną wolę i mocną głowę. Co spotka cie w książce może przypomnieć ci brutalne życie w którym żyjesz. Książka jest skierowana na trzy punkty, myśli, uczucia, emocje. Wiele z nich wcale nie oczyści obrazu otaczającej rzeczywistości, wręcz przeciwnie, wprowadzi jeszcze większe zamieszanie w pozornie prosty ład nowego świata, o jaki toczy się walka. Życie w którym muszą się zmagać jest przerażającym, tam nie panuje wieczne szczęście. Wiele osób mówi że by chciała być jak główna bohaterka, lecz się myli, ponieważ nie znam takiej osoby która by wytrzymała w takiej presji, którą Panam narzuca. Najważniejsze dla mnie, co przykuło moją uwagę jest to że, żądza władzy, jest okropna i nie popłaca, bo zazwyczaj kończy się klęską. lektury całej tej serii – poszukiwanie odpowiedzi o sens i zrozumienie samego siebie oraz swojego własnego miejsca w życiu, oczywiście w perspektywie szerszej niż czubek własnego nosa. Tu chodzi przede wszystkim o podejmowanie decyzji, od których zależy nie tylko od Katniss i jej najbliższych, ale w pewnym sensie kształt całego przyszłego świata w którym się znajduje.

Koniec książki poruszy każdego, także poróżni wiele osób. Zdobędzie ona wielu wielbicieli, a także wrogów. Samotność która nas spotyka może być okropna, warto mieć osoby które są nam najbliższe, możemy im ufać, ale pamiętaj że nawet ta osoba może cie zdradzić. Posiadanie opinia o złych ludziach, których nie znamy, tylko takie widzi mi się, nie znaczy że ta osoba musi być brutalna, na pewno jest podła, ale do pewnego stopnia. Collins zakończyła tą trylogię w zgrabnej i poręcznej książce, która trzyma w napięciu czytelnika aż do ostatniej strony, nie pozostawia żadnych miejsc na dopiski i to jest dobre. Co wprawia czytelnika że chce więcej, ale że chcieć nie znaczy że będzie. Podsumowując książka według mnie wypadła najlepiej z tych trzech części. Polecam do przeczytania. :) Dziękuję za te piękne chwile :) Aż żal że nie będzie więcej
.