Wywiad z Cassandre Claren

2 lata temu został przeprowadzony wywiad z Cassandre Claren, autorką świetnej serii "Dary Anioła".

1.Dlaczego postanowiłaś pisać książki?

-Miałam w mojej głowie historie do opowiedzenia, którymi chciałam się dzielić z ludźmi.

Czy sądzisz, że całe Twoje życie powiązane będzie z książkami?

Nie jestem pewna co mam rozumieć poprzez to pytanie - jeśli to, czy planuję spędzić resztę mojego życia pisząc książki, to tak długo, jak tylko będę mogła. Jeśli natomiast oznacza czy myślę, że całą moją karierę będzie definiować seria „Nocnych Łowców” (lub „Darów Anioła”), to nie sądzę. Myślę, że napiszę wiele innych książek z różnych gatunków.

2.Jak długo pisałaś pierwszą część Trylogii „Dary Anioła”?

-Zajęło mi to około trzech lat. Miałam pierwszy pomysł i rozpoczęłam książkę na początku 2003 roku. Następnie musiałam stworzyć świat i zrozumieć, jak działa magia. Później przyszli bohaterowie, a potem historia. Pierwszy szkic książki został ukończony z początkiem, a ostatni z końcem 2005 roku.

3.Ostatnio wiadomości podają, że cykl „Dary Anioła” będzie się składał z 6 części, nie zdradzasz jednak wielu szczegółów... Czy to prawda, że jeszcze nie wiesz, jak skończy się historia „Nocnych Łowców”?

-Nie, to po prostu głupie. Nie jest trudno znaleźć opis kolejnej książki z serii. Wprawdzie szczegóły dotyczące dwóch kolejnych książek są mało znane. Jednak wynika to z tego, że wydawca nalegał, bym utrzymała szczegóły w tajemnicy, a nie dlatego, iż nie wiem co się wydarzy. Dokładnie wiem jak historia się skończy i co stanie się ze wszystkimi bohaterami.

4.Czy gdy rozpoczynałaś pisać pierwszą książkę (Miasto Kości), wiedziałaś, że na tym nie zakończy się przygoda Clary, a może samo zakończenie przyszło z czasem?

-Gdy rozpoczęłam pisać pierwszą książkę, planowałam, że będzie ona trylogią. Nie starałam się iść dalej niż to. Co nie znaczy, że nie planowałam pisać o tych bohaterach nigdy więcej! Prawdą jest, że historia „Nocnych Łowców”, opowiedziana w pierwszych trzech książkach z serii „Darów Anioła”, się zakończyła. Valentine został pokonany i Nocni Łowcy zostali przywróceni do Idris itd. Jednak nie ma to nic do rzeczy z tym, czy będą kiedykolwiek napisane książki w tamtym świecie, lub czy będzie więcej innych historii do opowiedzenia o tych bohaterach. W rzeczywistości większość wątków celowo pozostała dyndająca na końcu „Miasta Szkła”, głównie ponieważ miało być więcej historii z owymi bohaterami, szczególnie z Simonem. Żaden pisarz, jeżeli nie chce pisać już więcej o głównym bohaterze, nie kończy serii z nim, jeśli nie ułożył on swojego sercowego życia, został zmieniony w wampira, ale jeszcze nie powiedział o tym rodzinie, oraz właśnie został podporządkowany ogromnej klątwie, która nie została wyjaśniona. (Jest to również jedna z najstarszych zasad na temat fikcji, która może być zaobserwowana na końcu „Miasta Szkła”, sygnalizując, że historia jeszcze się nie skończyła). Myślę o kolejnych trzech książkach, jako o nowej trylogii o tych samych bohaterach – w których Jace i Clary muszą zmierzyć się z nowym nieprzyjacielem i nowym wyzwaniem.

5.Czy tworząc postacie wzorujesz się na osobach, które znasz, czy może tworzysz je od podstaw?

-I jedno i drugie. Większość bohaterów to kombinacja wyobrażeń i ludzi, których znam, o których czytałam lub słyszałam, postaci historycznych, postaci literackich – można by wymieniać.

Jest jedna rzecz która nurtuje odkąd przeczytałam "Miasto kości": W trylogii "Dary Anioła" występują postacie (Simon, Max), czytające mangi , pojawiają się znane tytuły - "Naruto", "Angel Sanctuary" oraz pismo "Shonen Jump".

6. Czy Ty czytasz mangi, bądź kiedyś się nimi interesowałaś?

-Kiedy zdecydowałam się zrobić z Clary artystkę, sensowne było by interesowała się mangą i anime, ponieważ to rodzaj sztuki, który jest obecnie bardzo popularny, zwłaszcza wśród nastolatków. W tamtym okresie mieszkałam z fanką anime, która dzieliła się ze mną wieloma ze swoich mang i anime. Jednymi z moich ulubionych były Hellsing i Fullmetal Alchemist.

7.Czy powstaną filmy na podstawie Twojej Trylogii?-Słyszałam o tym bardzo dużo sprzecznych informacji

To dlatego, że nie ma konkretnej odpowiedzi. Obecnie zakup praw do filmu jest rozważany, co znaczy, że studio zastanawia się, czy zrobić film czy też nie. Możemy tylko czekać.

8.Jestem ciekawa co Cię skłoniło do skupienia się praktycznie całkowicie na tematyce fantasy - czy jest to swoiste przedłużenie zamiłowań z dzieciństwa, dla których nie jest już wystarczające samo pochłanianie książek o takiej tematyce?

-Istnieje stare powiedzenie, że piszesz to, co pragniesz przeczytać. To, co ja kocham czytać, to fantasy. Fantasy działa jak alegoria dla codziennego życia, i można znaleźć olbrzymie prawdy w fantastyce, jeżeli skłonny jesteś ich szukać. W „Buffy. Pogromca wampirów”, szkoła średnia nie była jedynie diabelskim doświadczeniem, była rzeczywistym piekłem. Pisząc o Clary, piszę o uczuciu, które posiada wielu nastolatków, że są w pewnym sensie inni, wyobcowani, niepodobni do reszty. Jedynie Clary, w dosłownym znaczeniu, jest właściwie innym rodzajem ludzkim. Pisząc o Tessie, mogę unaocznić doświadczenie, które jest częste w wieku młodzieńczym, uczucie, że twoja tożsamość jest zmienna, że nie jesteś pewny kim już jesteś.

9.Twoje książki są niesamowite skąd bierzesz na nie pomysły?

-Och, zewsząd dookoła. Z prawdziwych wydarzeń, z historii, które usłyszę, z filmów, telewizji, muzyki, książek. Wszystko może być pożywką dla pisarza.

10.Na koniec - Czy masz jakąś radę dla przyszłych pisarzy?

-Piszcie to, co chcecie przeczytać. Wiele ludzi myśli, że muszą udawać popularny styl, lub pisać konkretny rodzaj książki, aby została wydana. Znałam ludzi, którzy uważali, że aby znaleźć agentów i zainteresować wydawców , muszą dopracować swoją książkę do istniejących popularnych produkcji, lub pisać w gatunku, który obecnie uważany jest za „gorący”. Ale jeśli piszesz w gatunku, którego nie lubisz, lub wpasowujesz się do książki, której nie cenisz, wszystko się wyda. Jesteś swoim pierwszym, najważniejszym czytelnikiem, więc pisz taką książką, którą czytelnik naprawdę chce czytać.

  

                           

Źródło- www.lubieczytac.pl